kies voor u heden wie u zult dienen, deel 5: Het hart van steen eruit

25-05-2022

Lees Jozua 5

Vers 1: 'Toen al de koningen van de Amorieten aan deze zijde van de Jordaan, namelijk ten westen daarvan, en al de koningen van de Kanaänieten aan de zee hoorden dat de HEERE het water van de Jordaan had doen opdrogen voor de ogen van de Israëlieten, totdat wij overgestoken waren, gebeurde het dat hun hart wegsmolt van angst, en er was geen moed meer in hen vanwege de Israëlieten.'

De volken aan de westzijde van de Jordaan beven van angst. De verhalen van de God van Israël gaan al 40 jaar rond. Een God die zichtbaar aanwezig is, die de rode zee droog legt, die het machtigste leger op aarde heeft verslagen door de zee weer te sluiten, een God die op miraculeuze wijze voorziet in water en voedsel 40 jaar lang. Een God die zelfs Zijn eigen mensen niet ontziet maar oordeelt als zij slecht doen.
Echter er is iets veranderd in de houding van dit volk. Hun gedrag in de woestijn was identiek aan de Egyptenaren. Zij waren weliswaar gered door hun God, maar de goden van de Egyptenaren leken nog van binnen te leven. Egypte zat nog in hen. Fysiek bevrijd, maar geestelijk gevangen. De God van Israël vreesden zij, echter na verloop van tijd was de angst voor de Israëlieten wel geweken.
Maar nu is alles anders. De oudjes zijn gestorven en deze nieuwe generatie lijkt anders. Ze durven het haast niet te zeggen, maar het lijkt wel of deze God intrek heeft genomen in Zijn mensen.
Het lijkt wel een militaire eenheid die exact handelt in de Geest van hun commandant. Ook Zijn ondercommandant, die Jozua, lijkt in zijn handelen een kopie van hun God. Het lijkt wel of dit volk opnieuw geboren is.

Zo is wedergeboorte altijd een proces. Of jij nu een zgn. 'blad aan een boom bekering' hebt gehad of een meer geleidelijk proces hebt ervaren, God was al lange tijd met jou bezig.
Zo zien we hier ook een volk wat er zelf voor koos om Egypte te verlaten. Zij maakte een keuze om de God van hun voorouders en Zijn dienaar Mozes te vertrouwen en waren vol van angst toen het Egyptische leger met de strijdwagens naderden en zij geen kant op konden.

40 jaar waren nodig om de macht van slavernij te breken en een vastberaden en standvastig volk te krijgen wat van angst verlost is en met volle overtuiging achter hun God de Jordaan doorgaat.
Terwijl zij de Ark van het verbond passeren in het midden van de Jordaan wordt ieder individu bevestigt en diep in zijn/haar hart geraakt. Zo sterk hebben zij de fysieke aanwezigheid van God nog nooit gevoeld.
Jozua lijkt eigenhandig te beslissen om ook op de bodem van de Jordaan een monument van 12 stenen te bouwen en in opdracht van God doet hij dat nogmaals in het kamp.
Niemand is na dit moment meer hetzelfde. Zo'n 2 miljoen Israëlieten hebben een gezamenlijke ervaring die niet alleen zichtbaar is in het gedenkteken van de 12 stenen, maar vooral in hun hart.

God weet wat er in hun hart is gebeurt. Dit volk is voor eeuwig van Hem en Hij weet ook dat dit een vervolg gaat krijgen in miljarden harten wereldwijd.
God bevestigt Zijn verbond met Zijn volk: 'Dit is Mijn verbond dat u moet houden tussen Mij en u en uw nageslacht na u: al wie mannelijk is bij u moet besneden worden. U moet het vlees van uw voorhuid laten besnijden en dat zal een teken zijn van het verbond tussen Mij en u.' Gen.17: 10-11
De besnijdenis staat o.a. voor reinheid. De voorhuid is verwijderd. Toch was deze fysieke handeling niet zaligmakend. Er moest nog iets in het hart gebeuren.
Wat een gebeurtenis. Met messen van STEEN worden alle mannen besneden. God die persoonlijk Zijn verbond weer na komt. Een rollercoaster van emoties moet door het volk gegaan zijn. Emoties van liefde, trouw, schuldgevoelens, berouw, vreugde en dankbaarheid.
De emoties van een opnieuw geboren volk. Niet door de fysieke besnijdenis, maar door de geestelijke besnijdenis op de bodem van de Jordaan.

Er is totaal geen angst voor de vijand, tenslotte moesten zij in het kamp blijven totdat zij genezen waren. Moet je voorstellen dat alle mannen fysiek verzwakt zijn door deze handeling. Echter in de lucht (atmosfeer) hing iets anders en de bevolking van Jericho voelde dit. Er was iets gebeurt in de hemelse gewesten, iets wat onomkeerbaar is.
Daarom zei God tegen Jozua: 'Vandaag heb Ik de smaad van Egypte van u afgewenteld.'
Wat een feest, op de dag af nauwkeurig heeft God dit moment bepaald en eten zij de ongezuurde broden van de opbrengst van het land. Geen manna meer want het is feest en zij mogen proeven van de overvloed van het land, het is PASCHA.
Exact 40 jaar geleden in angst en nu in de overwinnings-modus. De mensen moeten aan de lippen van Kaleb en Jozua hebben gehangen toen zij de vertelden over het Pascha in Egypte.
Met tranen in de ogen van gelukzaligheid worden de woorden ontvangen. Het volk ervaart de aanwezigheid van God als nooit tevoren.

Toch wil God nog een moment met Jozua alleen en stuurt Zijn bevelhebber van Zijn leger. Jozua werpt zich voor Hem neer en de Heer bevestigt Zijn eerder gesproken woord: 'Doe uw schoenen van uw voeten, want de plaats waarop u staat, is heilig.'
Jozua 1:3 Elke plaats die uw voetzool betreedt, heb Ik u gegeven

Gebed:

* Dank U Heer voor de lessen in Uw Woord.

* Dat wij mogen zien dat het waterbad van de rode zee nog niet per definitie vrij zet van slavernij.

* Dat uw proces nog leidt tot de doodsrivier waar U werkelijk een ommekeer geeft in ons hart.

* Dank U Heer dat U dit proces van bekering leidt.

* Dank U dat U ons laat zien dat de waterdoop een startpunt is en geen eindpunt.

* Dank U dat U ons leidt naar dat punt van volledige overgave, een volledige besnijdenis in ons hart.

* Dank U dat wij dit niet alleen doen, maar dat er een menigte om ons heen staat. Een menigte waarmee wij zijn verbonden in U Heer Jezus.

* Een menigte die vrij van angst is, die zich niet terug laat voeren in slavernij, verlost van Egypte en Babylon.


Maak een gratis website.