Een zoon van vrede
Een zoon/dochter van vrede
Lees Johannes 4:1-42
'En als daar een zoon van vrede is, zal uw vrede op hem rusten. Zo niet, dan zal uw vrede tot u terugkeren.' Lukas 10:6
Dit is de 6e overdenking waarin wij met elkaar nadenken hoe God Zijn gemeente heeft bedoeld. Vandaag raken we de kern, namelijk de zoon of dochter van vrede.
Wie is die zoon of dochter van vrede? En hoe herkennen we hem of haar?
In 2019 maakte ik een korte zendingsreis naar Oekraïne. Met een lokale zendeling, Sanni, ging ik een verkenning doen naar een Roma-dorp. De helft van dit dorp was Jehova-getuige en de andere helft orthodox christen. Sanni kende een jonge vader van een klein gezinnetje, die kort geleden tot levend geloof in Jezus was gekomen.
We werden met enthousiasme ontvangen. Sanni sprak kort met het gezin. Opa en oma, die nieuwsgierig waren, kwamen er ook bij. Na een gebed, maakte Sanni mij duidelijk dat zij gebed wilde voor de baby die ziek was. Zelf zou hij gaan bidden in het huis van de buren, want daar waren ook zieken. Door de taalbarrière had ik geen idee wat de baby mankeerde.
Na een kort gebed stopte de baby met huilen en gaf ik het terug aan de moeder. Zij waren zichtbaar opgelucht en blij. Vervolgens moest ik voor oma bidden. Wederom geen idee waarvoor. De jonge man, de vader van het huis, was weggelopen om andere mensen te halen. In korte tijd stond er een lange rij voor het huisje die allemaal naar gebed verlangden. Na 2 uur bidden was het hele dorp langs geweest bij mij en bij Sanni en had iedereen gebed ontvangen.
In geloof zeg ik dat mensen zijn genezen. Wat mij vooral opviel was de grote blijdschap van deze jonge vader en zijn gezin. Dit werkte aanstekelijk bij alle dorpsbewoners.
Ik moest denken aan het verhaal van de Samaritaanse vrouw bij de bron, waarvan wordt gezegd: 'En velen van de Samaritanen uit die stad geloofden in Hem om het woord van de vrouw, die getuigde: Hij heeft alles tegen mij gezegd wat ik gedaan heb.' Johannes 4:39
Zij was een dochter van vrede, zoals deze jonge vader een zoon van vrede is.
Kenmerkend voor beiden is dat zij openlijk praten met een vreemde, over hun ongemakken.
Dat zij honger hebben naar het Woord en alles wat God hun wil geven en dat zij dit zo snel mogelijk met anderen willen delen.
In het westen hebben we een één op één evangelisatie-cultuur ontwikkeld waarin wij zoveel mogelijk kennis, in een zo kort mogelijke tijd met zoveel mogelijk mensen willen delen, echter Jezus wil de diepte in en zegt: 'Blijf in dat huis en eet en drink wat u door hen voorgezet wordt, want de arbeider is zijn loon waard. Ga niet van het ene huis naar het andere huis.' Lukas 10:7
Jezus laat zich uitnodigen en maakt gebruik van hun gastvrijheid: 'Toen dan de Samaritanen bij Hem gekomen waren, vroegen zij Hem bij hen te blijven, en Hij bleef daar twee dagen.' Johannes 4:40
Het is compleet omgekeerd aan onze methoden, waarbij wij zo graag onbekeerden willen trekken door hen uit te nodigen bij ons thuis of in onze kerken.
Vanaf het eerste moment ligt er verantwoordelijkheid bij de zoon of dochter van vrede. Sterker nog, een echte zoon of dochter van vrede neemt verantwoordelijkheid en hunkert naar de volgende ontmoeting.
Het resultaat lezen we in de volgende 2 verzen: 'En er kwamen er nog veel meer tot geloof, vanwege Zijn woord, en zij zeiden tegen de vrouw: Wij geloven niet meer om wat u zegt, want wijzelf hebben Hem gehoord en weten dat Híj werkelijk de Zaligmaker van de wereld is, de Christus.' Johannes 4:41-42
Vraag je eens af:
Kunnen wij de Samaritaanse vrouw bij de bron zien als een dochter van vrede?
Wat valt je nog meer op aan haar?
Hoe is het verder gegaan met deze jonge gemeente?
Volgende week gaan we door met dit voorbeeld van 'kerkplanten' wat Jezus ons laat zien.
Danken en bidden:
* Heer wij danken U dat U door Uw Woord de vergeten strategie van kerkplanting weer nieuw leven inblaast.
* Heer wij danken U dat we mogen leren van een beweging van discipelmakers in Iran, Sheep among Wolves, waaruit wij mogen concluderen dat Uw principes werken.
* Heer wij bidden U voor arbeiders in de oogst, want niet de oogst is het probleem, maar arbeiders zijn er te weinig.
* Heer laat onze harten gaan kloppen om een zoon/dochter van vrede te worden en breng ook zonen en dochters op ons pad zodat wij kunnen oogsten.
Boek: 'De vergeten strategie van Jezus' van Phil Moore
Documentaire 'Sheep among Wolves volume 2'