Op het tuinpad van mijn vader

Waarom is de kerk krachteloos, deel 3
Jezus geneest een gebroken en verbrijzeld hart.
Lees Johannes 16: 5-15

In deze serie van 7 overdenkingen vragen wij onszelf af: Wat zijn wij kwijtgeraakt? Waarom zijn Gods kinderen, en automatisch ook wij, krachteloos. Vanuit Jezus zijn missie gaan we proberen antwoorden te vinden: Lukas 4: 18-19 en Jesaja 61:1-2
'De Geest van de Heere HEERE is op Mij, omdat de HEERE Mij gezalfd heeft om een blijde boodschap te brengen aan de zachtmoedigen. Hij heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van hart, om voor de gevangenen vrijlating uit te roepen en voor wie gebonden zaten, opening van de gevangenis; om uit te roepen het jaar van het welbehagen van de HEERE en de dag van de wraak van onze God; om alle treurenden te troosten'

Ik vroeg mij af waarom de Heilige Geest 'Trooster' wordt genoemd?
Pinksteren was toch bedoeld als een blijde gebeurtenis? Een grote schare die thuis mocht komen, gevuld met de Heilige Geest, vol van blijdschap en vrede.
Natuurlijk is God in staat om ons vol van vreugde te laten zijn en dit zal ook gebeuren op Zijn tijd. Echter, Hij is veel meer gesteld op een volledig herstel van ons naar Zijn beeld.
Daarom gaat Hij met ons processen in van herstel waarin Hij ons middels de Heilige Geest stap voor stap leidt naar eenwording met Hem: 'Maar wanneer Die komt, de Geest van de waarheid, zal Hij u de weg wijzen in heel de waarheid' Joh.16:13
Ik wil getuigen hoe de heilige Geest mij kort geleden, ik ben nu 60 jaar, naar een pijn uit mijn jeugd leidde.

Op het tuinpad van mijn vader,
Ik werd geboren als eerste kind van christelijke ouders. Ons huis, in Loosduinen, was een voormalig kostershuis van de Abdijkerk, waar mijn vader ouderling was. Ons huis gaf zicht op de molen en de kerk. Daar tussenin lag de tuin van mijn vader. Op het tuinpad van mijn vader genoot ik een zorgeloze jeugd.
Den Haag breidde zich uit en Loosduinen werd opgeslokt. Door huizenbouw ging mijn vaders tuin tegen de vlakte. Wij verhuisden naar de stad.
In deze periode ging ik naar de lagere school, waar het pesten begon. Eerst heel onschuldig, maar in de 2e klas nam het ernstige vormen aan.
Een walgelijke bijnaam werd mijn nieuwe identiteit.
Uit angst dat deze naam ook thuis gebruikt zou gaan worden hield ik dit angstvallig geheim. De angst en ultieme afwijzing resulteerde tot o.a. bedplassen. Dit bleef zo tot mijn 12e jaar.
Deze valse identiteit uitte zich in opstandigheid en driftbuien naar geliefde mensen om mij heen. Ik rebelleerde thuis en in de kerk, wat ertoe leidde dat ik, tot grote vreugde, niet meer mee hoefde naar de kerk.
Was ik nog maar op het tuinpad van mijn vader.
Op mijn 12e jaar nam ik een beslissing: Ik word nooit meer gepest. Dit werd bevestigd door mijn vader toen ik in de badkamer mijn teen stootte. Hij zei: 'Willem, kerels huilen niet.' Ik nam nog een beslissing om nooit meer te huilen.
Mijn nieuwe identiteit was los van God en gebod. Het leidde ertoe dat ik een vechtersbaasje werd en de beslissing nam om op 16 jarige leeftijd in dienst te treden bij het Korps Mariniers.
Een nieuwe identiteit was geboren. Een identiteit die niemand meer kon afnemen!

Of toch wel?

Ik was 42 jaar en had 30 jaar niet meer gehuild. Op 1e paasdag 2006, was het Pasen en Pinksteren tegelijk voor mij. De verloren zoon mocht thuiskomen. De Heilige Geest kwam en getuigde van Jezus Christus zoals geschreven staat in Johannes 16 vers 14: 'Die zal Mij verheerlijken, want Hij zal het uit het Mijne nemen en het u verkondigen.' Dit zorgde voor een diepe emotie van 2 uur lang huilen. Niemand in mijn omgeving begreep dit. Het maakte niet uit. Ik was immers gewend om niet begrepen te worden.

Kort geleden, 18 jaar na mijn bekering, liet God nog een pijn diep van binnen zien. Na heel wat omzwervingen van mijn kant, kwam de Heilige Geest en getuigde van zonde, gerechtigheid en oordeel (vers 8) en Hij wees mij de weg in de volle waarheid.
Het kleine kind mocht terugkeren naar het tuinpad van zijn vader.

* Dank U Heer, U geneest de gebrokenen van hart, U verbindt hen in hun pijn. Ps.147:3

* U bent nabij de gebrokenen van hart, en U verzorgt de verslagenen van geest. Ps.34:18

* Uw offers zijn een gebroken geest en een gebroken en verslagen hart zult U, o God! niet verachten.

* Dank U Heer dat U levend maakt de geest van de nederigen en dat U levend maakt het hart van de verbrijzelden. Ps.107:14

* Dank U dat U ons uit de duisternis leidt en de schaduw van de dood. Dank U dat U de banden van de dood verbreekt. Ezechiël 34:16

* Dank U dat U het verlorene zal zoeken, het weggedrevene zal terug brengen, het gebrokene zal verbinden en het zieke zal sterken. Ps.145:18

* U bent nabij allen, die U aanroepen, allen, die U aanroepen in waarheid. Jesaja 35:4